مجازی سازی چیست؟ خدمات Virtualization و معرفی انواع مجازی سازی
یکی از پرطرفدارترین تکنولوژیهای روز دنیا، مجازی سازی( Virtualization) است که از ابتدا در مهندسی کامپیوتر و همچنین در IT وجود داشته و به مرور زمان گسترش و بهبود یافته است. در اوایل دهه 60 میلادی نخستین مفاهیم مجازی سازی برروی سیستمهای X64 آغاز شد که به عنوان یک روش کابردی و منطقی برای صرفه جویی در زمان و هزینههای سخت افزاری است. به طور کلی در این تکنولوژی، یک نسخه مجازی از یک شی ساخته میشود که میتواند در بخشهای مختلف نرمافزاری یا سختافزار باشد.
مجازی سازی که با هدف صرفه جویی در منابع فیزیکی مورد استفاده قرار میگیرد، با استفاده از آن میتوانیم با منابع موجود خود، امکانات بیشتری را فراهم سازیم که در نتیجه آن، استفاده بهینه از منابع فناوری اطلاعات، انعطاف پذیری بیشتر برنامه ها و استقلال سخت افزار را خواهیم داشت. در واقع به کمک این تکنولوژی میتوان به طور همزمان دو یا چند سیستم عامل را بر روی یک سرور راه اندازی کنیم.
مجازی سازی چیست؟
مجازیسازی که در اصطلاح انگلیسی Virtualization نام دارد، یکی از کاربردیترین مباحث دیتاسنتر میباشد. مجازیسازی به معنای ایجاد یک نسخه مجازی از یک ساختار فیزیکی یا نرمافزاری است. در مجازیسازی به کمک سیستمعاملی بنام Hypervisor سایر سیستمعاملها مانند ویندوز و لینوکس، سرویسهایی مانند فایل سرور، DNS Server و سختافزارهایی مانند فایروالها بصورت انتزاعی روی یک پلتفرم یا لایه سختافزاری راهاندازی میگردد. در مجازیسازی اهدافی همچون مدیریت منابع سختافزاری، متمرکزسازی سرویسها و سرورها، کاهش گرما و کاهش مصرف برق و توان مصرفی، صرفهجویی در هزینههای جاری و آتی سازمان، آمادهسازی سریع سرورها و ماشینهای مجازی با استفاده از خاصیت clone و templateها، پایین آوردن زمان Downtime شبکه، کاهش وابستگی نرمافزارها به سختافزار، بکاپگیری یا پشتیبانگیری مطمئن و آسان از اطلاعات و سرورها دنبال میشود.
این تکنولوژی یک لایه نرم افزاری به نام Hypervisor بین ماشین مجازی و سخت افزار قرار داده میشود. در واقع مهمترین بخش مجازی سازی، ماشینهای مجازی است که شامل یک سیستم عامل به همراه سرویسها و برنامه کاربردی است.
فناوری مجازی سازی
ماشینهای مجازی وابستگی به یکدیگر ندارند و کاملاً مستقل از هم میباشند. وظیفه Hypervisor تخصیص دینامیکی منابع سخت افزاری به ماشین های مجازی در هنگام نیاز آنها و آزاد سازی آنها است. در ابتدا نرمافزار مجازیساز یا همان Hypervisor برروی سخت افزار سرور نصب شده و سپس در درون آن به تعداد مورد نیاز ماشین مجازی تعریف می گردد. پس از این مرحله هر ماشین مجازی مانند یک سخت افزار مستقل عمل می کند که می توان بر روی آن سیستم عامل دلخواه را نصب کرده و سپس سرویسها را راه اندازی نمود.
با توجه به ورود فناوری اطلاعات و پیشرفت تکنولوژی به زندگی مدرن امروزی، نه تنها شرکتهای بزرگ و دیتاسنترهای عظیم از طرفداران مجازی سازی هستند بلکه شرکت هایی که در مسیر پیشرفت قدم برمیدارند هم از روش های سنتی گذشته استفاده نمیکنند. چرا که به دنبال روشهایی سریعتر و راحتتر هستند. امروزه در شرکتها برای هر کارمند خود یک سیستم مجزا در نظر نمیگیرند بلکه با استفاده از مجازی سازی سیستمی را برای هر شخص متناسب با نیازهای خودش آماده میکنند تا هم در هزینههای سخت افزاری صرفه جویی شود و هم بتوان مدیریت آسانتر و بهتری بر روی منابع داشت.
به زبان ساده تر در واقع مجازی سازی پدیده ای است که مانند نسخه واقعی قابل مشاهده و یا لمس کردن نیست اما برای ما همان کار را انجام میدهد. ساخت نسخه مجازی سیستم عامل، رم، سرور، شبکه و ….
روش های مختلف مجازی سازی
1–Full Virtualizatio
Full Virtualization یک تکنیک مجازی سازی است که برای تهیه یک VME(Virtual Machine Environment) استفاده میشود و سخت افزار را شبیهسازی میکند. در این نوع محیط، هر نرم افزاری که قابلیت اجرا بر روی سخت افزار فیزیکی را داشته باشد، میتواند در ماشین مجازی اجرا شود و هر سیستم عامل پشتیبانی شده توسط سخت افزار زیرساخت را میتوان در هر ماشین مجازی مجزا اجرا کرد. کاربران میتوانند همزمان چندین سیستم عامل مختلف مهمان را اجرا کنند.
در Full Virtualization، VM سخت افزار را به اندازه کافی شبیه سازی میکند تا اجازه دهد سیستم عامل مهمان به طور جداگانه اجرا شود. این مورد در بسیاری از موقعیت ها مفید است؛ به عنوان مثال، در توسعه سیستم عامل، کدهای آزمایشی جدید میتوانند همزمان با نسخه های قدیمی تر، هر کدام در ماشین های مجازی مجزا اجرا شوند. Hypervisor به هر ماشین مجازی تمام خدمات سیستم فیزیکی از جمله BIOS مجازی، دستگاههای مجازی و مدیریت حافظه مجازی را ارائه میدهد. همچنین سیستم عامل مهمان به طور کامل از سخت افزار زیرساخت توسط لایه مجازیساز جدا شده است.
2- Para Virtualization
Paravirtualization یک تکنیک شبیه ساز سخت افزار کامپیوتری است که به ماشین های مجازی اجازه میدهد تا یک رابط کاربری مشابه سخت افزار داشته باشند. هدف این تکنیک بهبود کارایی سیستم عامل و عملکرد حافظه مجازی است. با استفاده از مجازی سازی، سیستم عامل میزبان تغییر میکند. بنابراین میداند که در یک محیط مجازی و بر روی یک سخت افزار فیزیکی (سخت افزاری که یک حافظه مجازی را اجرا میکند) نیست. در واقع در paravirtualization، سیستم عامل مهمان به طور کامل ایزوله نمیشود، اما تا حدی توسط ماشین مجازی از لایه مجازیساز و سخت افزار جدا میشود.
3- OS-level Virtualization
OS-level Virtualization فناوری است که سیستم عامل را برای ایجاد چندین ماشین مجازی ایزوله تقسیم میکند. این فناوری به طور گسترده برای بهبود امنیت، مدیریت و در دسترس بودن در فضای پیچیده نرم افزار امروزی، با مدت زمان اجرای کم و سربار منابع و با حداقل تغییرات در زیرساختهای محاسباتی موجود، مورد استفاده قرار میگیرد.
سطوح مجازی سازی
مجازی سازی عموماً به دو شکل انجام میشود :
Bare-metal Hypervisor
این مدل پیادهسازی، بهترین گزینه برای پیادهسازی مجازیسازی در سازمانها میباشد. در این روش پیادهسازی، پلتفرم مجازی ساز بدون واسط بر روی سرور فیزیکی پیادهسازی میشود. در این متدولوژی، مجازی ساز منابع خود را بین ماشینهای مجازی درخواست دهنده، به اشتراک میگذارد.
Hosted Hypervisor
در این مدل که صرفاً جهت تست و لابراتوار استفاده میشود، hypervisor به صورت نرم افزاری بوده و با توجه به این ساختار ابتدا منابع مورد نیاز خود را برمی دارد و طبیعتاً منابع بسیار کمتری نیز نسبت به مدل نخست در اختیار پلتفرم های مجازی قرار میدهد. از معروفترین شرکت های ارائه دهنده تکنولوژی Virtualizationمیتوان به VMWare، KVM، Microsoft،Citrix و Oracle اشاره کرد.
مزایای مجازی سازی
میتوان گفت مهمترین عامل ترغیب سازمانها به سمت مجازی سازی یا Virtualization ، بهینه کردن استفاده از منابع سخت افزاری سازمان میباشد. همچنین این تکنولوژی امکان ارتقا سخت افزار سرور را به راحتی و بدون هیچ Downtime ای فراهم میکند. Downtime اصطلاحاً به دوره زمانی گفته میشود که یک یا چند سیستم از نظر عملکرد برای استفاده، در دسترس نیست. همچنین به عنوان “مدت زمان قطع” نیز شناخته میشود و برای مدت زمان مشخصی ادامه دارد و دسترسی به سیستم را برای شما مختل میکند.
VMها (Virtualization Machine) به صورت پیش فرض هیچ نوع وابستگی به سخت افزار نداشته و امکان ارتقا آنها در حالت روشن وجود دارد، در حالیکه این امکان قبلاً به راحتی قابل انجام نبود. با ورود مجازی سازی به دنیای فناوری، به راحتی میتوان بر روی دادهها و اطلاعات خود مدیریت داشت و از آنها محافظت نمود. همچین هزینههای خرید و نگهداری اتاق سرور برای سازمانها کاهش مییابد.
یکی از اصلیترین مشکلات در دنیای IT بحث حساس بودن Update کردن سرویسها و انجام تنظیمات برروی سرویسها است که با ورود مجازی سازی تمامی این مشکلات به راحتی قابل حل است. خود این مسئله یکی از مهمترین مزایای مجازی سازی به حساب میآید.
در دنیای مجازی سازی میتوانید از قابلیت Snapshot و Checkpoint استفاده نمایید. در این شرایط شما میتوانید با استفاده از این قابلیت از محتویات Ram آن سرویس Snapshot تهیه نموده و بروزرسانی را به راحتی انجام دهید و در صورت وقوع هر مشکلی در کسری از ثانیه به حالت قبلی بازگردانید.
به طور کلی میتوان گفت مزایای مجازی سازی از معایب آن بیشتر است. با افزایش قدرت پردازشی کامیپوترهای امروزی بیش از پیش کمبود مدیریت مجازی سازی در اکثر شرکتها احساس میشود.
سایر مزایای مجازی سازی
- صرفهجویی در هزینهها
- صرفهجویی در مصرف انرژی
- افزایش سرعت و راندمان سرویسهای نرمافزاری
- رشد نمودار بازدهی کاری رشد
- استفاده بهینه از پتانسیل منابع سختافزاری موجود
- فراهم سازی سطح بالاتری از امنیت اطلاعات
- عدم توقف در کار با بروز مشکلات سختافزاری
- پایداری بیشتر شبکه و زیر ساختها
- آلودگی کمتر محیط زیست
معایب مجازی سازی
از چشمگیرترین معایب مجازی سازی هزینه زیاد شروع پروژه است. چرا که نصب و راه اندازی اولیه نرم افزارها و سخت افزارهای مورد نیاز هزینه زیادی تحمیل میکند. درحالی که باید به این موضوع با یک دید کاملا متفاوت نگاه کنیم. مثلاً یک سرمایه گذاری بلند مدت!!
انواع مجازی سازی
به طور کلی مجازی سازی به انواع زیر تقسیم بندی میشود: (لطفاً برای مطالعه بیشتر، روی عناوین مربوطه کلیک کنید.)
مجازی سازی سرور منابع را به بهترین نحو تقسیم میکند؛ چرا که به مدیر شبکه این امکان را میدهد که یک سرور فیزیکی را به چندین سرور مجازی تقسیم کند. سپس میتوان با استفاده از این سرورهای مجازی سیستم عاملهای مجزا و هر برنامه کاربردی را اجرا کرد. با انجام این کار، سازمانها میتوانند هزینههای عملیاتی را کاهش داده و همچنین از استقرار سریعتر و عملکرد بهتر برنامه لذت ببرند. سرورهای مجازی قابلیتهای CPU، حافظه، ذخیره سازی و شبکه را به اشتراک میگذارند که از Hypervisor سرور فیزیکی که سرور مجازی روی آن ساخته شده است، استخراج میشود.
در میان انواع مجازی سازی، مجازی سازی سرور بالاترین پذیرش را دارد. بیش از 90 درصد از کسب و کارها قبلاً به جای سرور فیزیکی به یک سرور مجازی منتقل شدهاند. سرور مجازی معمولاً شامل یک ماشین مجازی مجهز به CPU، RAM و سخت افزار مجازی برای تقلید از یک سرور سنتی در فضای Cloud میباشد. مجازی سازی به مدیر شبکه این امکان را میدهد تا به سرعت ماشینهای مجازی بیشتری را اضافه کند و زمان و هزینههای مربوط به روش سنتی خرید یک ماشین فیزیکی جدید را نیز حذف کند.
مجازیسازی دسکتاپ فناوری است که به شما اجازه میدهد به کاربران خود فارغ از پلتفرم و دستگاهی که در اختیار کاربر قرار دارد، دسکتاپ مجازی سازمانی بدهید. بدین معنی که کاربر میتواند بر روی دستگاه خود که میتواند سیستمعامل ویندوز، لینوکس یا حتی اندروید داشته باشد به دسکتاپ سازمانیِ خود دسترسی داشته باشد. در مجازیسازی دسکتاپ کاربر میتواند در محل کار یا بیرون از محل کار خود به نرمافزارها و فایلهای سازمانی دسترسی داشته باشد. در واقع در مجازی سازی، سیستمهای کامپیوتری کاربران به عنوان واسط عمل کرده و سیستمعامل سازمانی به همراه نرمافزارهای نصب شده بر روی آن در سرورها اجرا میشوند و کاربران بصورت ریموت به آن دسترسی دارند. یکی از محصولاتی که چنین امکانی را در اختیار شما قرار میدهد سرویس Vmware VDI میباشد.
ایجاد زیرساخت دسکتاپ مجازی یا همان VDI که امکان ذخیره سازی فایلها را در مکانهایی فراهم میکند که همه کاربران بتوانند از هر جایی و با هر deviceای به آن دسترسی داشته باشند. مجازی سازی دسکتاپ به افراد اجازه میدهد تا به چندین برنامه و سیستم عامل بر روی یک PC دسترسی داشته باشند. زیرا برنامهها و سیستم عاملها بر روی ماشینهای مجازی نصب شدهاند که بر روی یک سرور در مرکز داده اجرا میشوند.
ماشین مجازی (VM) در اصل یک کامپیوتر فیزیکی است، مانند رایانههای شما اما به شکل نرم افزاری. ماشینهای مجازی با استفاده از Hypervisorها سازماندهی میشوند که به کامپیوتر فیزیکی و ماشینهای مجازی کمک میکنند تا طبق برنامه اجرا شوند.
انواع مجازی سازی دسکتاپ:
زمانی که صحبت از مجازی سازی دسکتاپ میشود، دو روش اصلی وجود دارد: Local و Remote. هر دو روش بسته به نیازهای کسب و کار شما امکان پذیر است. مجازیسازی دسکتاپ از نوع Remote در بازار کسب و کار قویتر و محبوبتر است. چرا که کاربران سیستم عاملها و برنامههای کاربردی را از سروری که در یک مرکز داده ایمن قابل دسترسی است، اجرا میکنند. برای کسب و کارهای در سطح سازمان، مجازیسازی دسکتاپ به کارمندان این امکان را میدهد تا در صورت بروز یک بلای طبیعی یا مشکل سلامتی که از ورود آنها به دفتر کار جلوگیری میکند، از راه دور بتوانند وارد سیستم شوند.
در حال حاضر اگر نیاز به استفاده از یک اپلیکیشن کامپیوتری داشته باشیم، ابتدا آن را روی دستگاه خود نصب کرده و سپس راه اندازی میکنیم. اما اگر هرگز مجبور به نصب مجدد آن برنامه یا هر برنامه دیگری نباشیم، چه؟ چه میشود اگر بتوانیم به سادگی به برنامههایی که در فضای cloud وجود دارند، دسترسی داشته باشیم که همانند برنامههای Local کار میکنند؟ این ایده همان چیزی است که مجازی سازی اپلیکیشن پیشنهاد میکند.
مجازی سازی اپلیکیشن به فرآیند استقرار یک برنامه کامپیوتری بر روی یک شبکه (Cloud) اشاره دارد. برنامه به صورت Local بر روی سرور نصب میشود وزمانی که کاربر آن را درخواست میکند، نمونه ای از برنامه برای او نمایش داده میشود. سپس کاربر میتواند از آن برنامه استفاده کند، گویی که بر روی سیستم خود نصب شده است. مجازی سازی اپلیکیشن یک مفهوم قدرتمندی است که بسیاری از ایرادات نصب برنامهها را به صورت Local برطرف میکند.
در این نوع از مجازی سازی، کاربران میتوانند به تعداد زیادی از برنامهها دسترسی داشته باشند، بدون اینکه نیازی به اختصاص فضای ذخیره سازی بیش از حد به همه آنها داشته باشند. همچنین کاربران قادر هستند برنامههایی را اجرا کنند که توسط سیستم عامل دستگاه هایشان پشتیبانی نمیشود. فراموش نکنیم که چگونه نیاز به مدیریت و بهروزرسانی چندین برنامه در سیستم عاملهای مختلف را برای تیم IT برطرف میکند.
مجازیسازی فضای ذخیرهسازی برای شرکتهایی که روزانه دادههای زیادی تولید میکنند، یک نور امید به حساب میآید. ذخیره سازی مجازی به جای استفاده از فضای ذخیره سازی فیزیکی، از نرم افزار برای ذخیره دادهها در فضای Cloud استفاده میکند. همه آرایههای دیسک ذخیره سازی یک شرکت در یک استخر مجازی قرار گرفته، به دیسکهای مجازی تبدیل شده و برای ذخیره سازی به سرور میزبان ارسال میشوند. ادغام منابع ذخیره سازی در یک سطح مجازی به مدیر شبکه این امکان را می دهد تا آنها را از راه دور مدیریت کند.
دو نوع مجازی سازی ذخیره سازی وجود دارد:
-
- Internal
- External
مجازی سازی استوریج Internal فقط در نرم افزار فروشنده در دسترس است و دسترسی به دادهها را محدود میکند. مجازیسازی فضای ذخیرهسازی External معمولاً توسط یک فروشنده نیز تامین میشود، اما محدودیتهای کمتری در مورد مکانهایی که میتوان دادهها را از آن استخراج و ذخیره کرد، دارد.
مجازیسازی شبکه، شبکه فیزیکی و مجازی را با هم ترکیب کرده و از اجزای هر دو برای ایجاد محیطی استفاده میکند که مدیریت آن بسیار آسانتر از محیط کاملاً فیزیکی است. با استفاده از نرمافزار مربوطه، مجازیسازی شبکه، شبکه مجازی را از سختافزار فیزیکی جدا کرده و امکان استفاده از سوئیچها را برای هدایت ترافیک شبکه و مدیریت منابع از طریق افزایش ترافیک را فراهم میکند.
مجازی سازی شبکه کلید توسعه برنامهها و نرم افزارهای جدید است. با آزمایش برنامههای جدید توسعهیافته در یک شبکه مجازی قبل از انتشار آنها برای عموم، توسعهدهندگان میتوانند هر گونه نقص یا اشکال احتمالی را پیدا کرده و عملکرد برنامه را بر اساس نحوه عملکرد آن در محیط مجازی بهینه کنند.
قابلیت های منحصر به فرد مجازی سازی
-
High Availability (HA)
این قابلیت به ما این امکان را میدهد زمانی که سرورها به هر دلیلی از بین رفتند، بتوان Virtual Machineها را به یک سرور دیگر انتقال داد تا VMها در سرور دیگر شروع به سرویسدهی نمایند. لازم به ذکر است تمامی قابلیتهایی که در زیر مجموعه Clustering باشند نیاز به یک Shared Storage خواهند داشت. یعنی سرورهای فیزیکی باید یک فضای اشتراکی داشته باشند تا VMها را در آن فضای اشتراکی قرار دهند و سرورها فقط نقش به اشتراک گذاشتن RAM ،CPU ،Network حتی در بعضی مواقع GPU با VMها را بازی میکنند. دیگر خبری از دیسک های VM نیست!
دیسکهای VM در فضای اشتراکی SAN یا NAS قرار میگیرند تا سرورها بتوانند قابلیت هایی مانند HA را برای ما فراهم کنند. پس قابلیت HA این امکان را میدهد که اگر سروری به هر علتی شرایط سرویسدهی نداشت، VMها را به صورت اتوماتیک به سرور دوم منتقل کند تا VM شروع به سرویسدهی نماید.
-
Distributed Resource Scheduler (DRS)
سرویس DRS یکی از مهمترین سرویس هایی است که باید در داخل Clustering پیاده سازی کنیم. DRS به ما کمک میکند تا بتوانیم بهترین سرور را برای VM مورد نظرمان انتخاب نماییم که این انتخاب هم به صورت Manual و هم به عهده DRS انجام میشود. تمرکز اصلی DRS بر روی RAM و CPU است تا بررسی کند. با توجه به تنظیماتی که بر روی VMها انجام شده است کدام سرور برای VM مناسب میباشد. DRS با آنالیزهایی که انجام میدهد کاری میکند تا سرورها به صورت بالانس در دیتاسنتر کار کنند. DRS در جهت اینکه سرورها از لحاظ usage تفاوت چندانی نداشته باشند به ما کمک میکند.
-
Fault Tolerance (FT)
قابلیت بعدی Fault Tolerance است. این سرویس به ما قابلیت Instantaneous Failover را میدهد؛ یعنی شما هیچ Downtimeای در هنگام از دست رفتن سرور فیزیکی ندارید. شرکت VMware با استفاده از تکنولوژی FT برای شما این امکان را فراهم میکند که اگر سرور به هر دلیلی از بین رفت، بتوانید بلافاصله Failover داشته باشید؛ یعنی کاربر timeout را متوجه نشود امکان افزایش ping time در سمت کاربر وجود دارد ولی اصلا متوجه قطعی نمیشود.
به چه صورت؟ یک VM را انتخاب میکنیم که مثلا سرویس Database بر روی آن قرار دارد، قابلیت FT را بر روی آن فعال میکنیم. سپس در سرور فیزیکی دیگری VM دوم را ایجاد میکنیم و هر اتفاقی( چه از لحاظ RAM، چه از لحاظ CPU و چه از لحاظ کارت شبکه) بر روی VM اول بیفتد، از طریق شبکهای که برای FT در نظر گرفتهاید بر روی VM دوم تکرار میشود، پس VM اول بایستی با VM دوم sync باشد تا زمانی که این اتفاق افتاد بتواند پاسخگوی کاربران باشد.
-
VMotion
هیچ برنامهای نمیتواند زمان خرابی را از قبل مشخص کند، اما خوشبختانه برخی از خرابیها کاملاً قابل اجتناب است. برای مواردی که از قبل میدانید که ممکن است خرابی به بار بیاید؛ مانند تعمیر، جابجایی یا بلایای طبیعی، میتوانید قابلیت vMotion را بر روی سرور انجام دهید. VMware vSphere vMotion قابلیتی است که دادهها را به طور مستقیم و بدون توقف از یک سرور به سرور دیگر انتقال میدهد. این قابلیت در vSwitches، Cluster و حتی Clouds امکان پذیر است. در طول انتقال دادهها، برنامه همچنان در حال اجرا است و کاربران همچنان به سیستمهای مورد نیاز خود دسترسی دارند. vMotion یک فناوری برای ایجاد یک دیتاسنتر پویا، خودکار و خودبهینهساز است.
مجازی سازی برای چه سازمانهایی مناسب است؟
شاید این سوال برایتان پیش بیاید که آیا مجازی سازی برای کسب و کار و سازمان و شرکت شما مناسب است یا نه؟
هیچ شکی در این مورد وجود ندارد که هزینههای IT برای شرکتها و سازمانها سرسام آور است. اما شما میتوانید با مجازیسازی که از منابع به طور محاسبه شده استفاده میکند، کارایی شبکه شرکت یا سازمان خود را بهبود ببخشیده و هزینهها و بار اداری را کاهش دهید. فناوری مجازی سازی زمانی که با رایانش ابری ترکیب شود، دیگر نیاز نیست به هیچ عنوان نگران حفظ یا ارتقاء منابع IT خود باشید.
مجازی سازی به ویژه زمانی که با رایانش ابری یکپارچه شود، تقریباً برای هر کسب و کاری میتواند مفید باشد. فرض کنید شرکت شما حداقل پنج کاربر داشته باشد که همه آنها برای کار کردن به محیط دسکتاپ خود نیاز دارند. در چنین شرایطی مجازی سازی مزایای خود را به شما نشان خواهد داد و شما میتوانید برای کسب و کار خود مجازی سازی دسکتاپ را راه اندازی نمایید تا هر کدام از کاربران دسکتاپ ایزوله خود را داشته باشند. پس مجازی سازی هم برای شبکههای کوچک با یک سرور هم برای دیتاسنترهای بزرگ با چندین سرور مناسب میباشد.
خدمات مجازی سازی
سالها قبل مجازی سازی یک رویای دست نیافتنی محسوب میشد که پس از گذشت چند سال، این تکنولوژی تبدیل به بهترین و بزرگترین راهکار برای استفاده در سازمانها شد. فناوری Virtualization روزبهروز در حال پیشرفت است و از راهکارهای جدید برای کاهش هزینههای سازمان استفاده میکند.
شرکت هوشمند افزار نوین راهبرد با تکیه بر تواناییهای متخصصان فنی خود، آماده ارائه خدمات درخصوص راهاندازی، مشاوره و پشتیبانی در زمینه تجهیزات سخت افزاری و سرویسهای نرم افزاری شما میباشد.
همچنین شما میتوانید جهت آموزش اختصاصی تیم فنی خود، با دپارتمان آموزش نسام در ارتباط باشید.
ما با تحلیل تخصصی شرایط سازمان شما،
مطمئنترین راهکارها را برای بهبود ساختار مجازی دیتاسنتر شما پیشنهاد میدهیم.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.