سایت بازیابی از بحران
سایت بازیابی از فاجعه (DR Site) محیطی در مرکز داده یا خارج از آن است که در مواجهه با حادثه‌های جدی (مثل زلزله، آتش‌سوزی، خرابی سخت‌افزار یا حملات سایبری) امکان ادامه سرویس‌ها و دسترسی به داده‌ها را با حداقل توقف فراهم می‌کند.
اجزای کلیدی آن عبارت‌اند از:
انواع سایت DR
سایت Hot DR: کاملاً شبیه سایت اصلی (Production) است، همیشه در حالت همگام‌سازی (Sync) و آماده سوئیچ سریع.
سایت Warm DR: برخی سیستم‌های کلیدی در حالت «Standby» قرار دارند و برخی دیگر باید پس از اعلام فاجعه آماده‌سازی شوند.
سایت Cold DR: تجهیزات در محل هستند اما به‌صورت خاموش یا حداقل فعال؛ راه‌اندازی کامل پس از وقوع فاجعه زمان‌بر است.
شبکه و اتصال:
پیوندهای همگام‌سازی داده (Replication Links): با پهنای باند بالا و قابلیت QoS برای حفظ RPO پایین.
VPN یا Private MPLS: برای ایمن‌سازی ترافیک بین سایت اصلی و DR.
Failover Routing: با استفاده از BGP Anycast یا DNS Failover، ترافیک به‌سرعت به سایت بازیابی هدایت می‌شود.
همگام‌سازی داده‌ها:
Replication هم‌زمان (Synchronous): تضمین صفر بودن از دست رفتن داده (RPO≈0) و مناسب درگاه‌های حیاتی.
Replication ناهم‌زمان (Asynchronous): مناسب بارهای کاری کمتر بحرانی با تاخیر معین در همگام‌سازی.
زیرساخت پردازشی و ذخیره‌سازی:
سرورها و استوریج‌های مجزا با پیکربندی‌های مشابه یا متناسب با سایت اصلی.
معماری کلاستر یا خوشه‌های مجازی برای تضمین دسترس‌پذیری (High Availability).
امنیت و انطباق با استانداردها:
فایروال، IPS/IDS، و نرم‌افزارهای DLP برای حفاظت از داده‌های در حال انتقال.
رعایت استانداردهای بین‌المللی (ISO 22301, ISO 27001) و ممیزی دوره‌ای.
آزمون‌های دوره‌ای (DR Drills):
شبیه‌سازی سناریوهای مختلف فاجعه و سنجش زمان‌بندی RTO/RPO.
مستندسازی نقاط ضعف و بهبود رویه‌ها.
