
پردازش مبتنی بر نرمافزار
پردازش تعریفشده با نرمافزار (SDC) معماریای است که منابع محاسباتی (CPU، حافظه، شتابدهندهها مانند GPU/FPGA) را از سختافزار جدا کرده و در یک لایه نرمافزاری متمرکز و قابل برنامهریزی قرار میدهد:
مجازیسازی و Pooling: ترکیب چندین سرور فیزیکی در یک Resource Pool واحد و تخصیص دینامیک منابع بر اساس نیاز بار کاری.
سیاستمحوری (Policy-Driven): تعریف خودکار اولویتها (CPU shares, memory limits, GPU QoS) و تخصیص منابع با توجه به SLA هر سرویس.
مقیاسپذیری افقی و عمودی: افزودن یا حذف نودهای محاسباتی بدون وقفه در سرویس و امکان افزایش منابع یک VM/کنتینر در لحظه.
انعطافپذیری در اجرای بارهای کاری: پشتیبانی از ماشینهای مجازی و کانتینرها (Kubernetes، Docker) با امکان Live Migration، Autoscaling و یا Burst to Cloud.
یکپارچگی با Orchestration: تعامل با ابزارهایی مثل Kubernetes, OpenStack Nova یا VMware vCenter API برای خودکارسازی کامل چرخهی حیات بار کاری.
دید و کنترل بلادرنگ: جمعآوری Telemetry لحظهای (مصرف CPU/RAM، تأخیر I/O) و اعمال سیاستهای کنترل بار بهصورت آنی.
افزونگی و تحمل خطا: کلاسترهای HA با Replication و Failover اتوماتیک برای حفظ دسترسپذیری بالا.
قدرت پردازش در دستان شما؛ آزاد و انعطافپذیر با SDC
شبکه SDN راهکاری است برای مدیریت متمرکز و خودکار شبکههای امروزی که مشکلات پیچیدگی و زمانبر بودن پیکربندی دستی تجهیزات را از بین میبرد. در معماری SDN، لایهٔ کنترل (جایی که تصمیمگیریهای مسیریابی، امنیت و کیفیت خدمات انجام میشود) از لایهٔ داده (جایی که بستههای اطلاعاتی جابهجا میشوند) جدا میشود و همهٔ سیاستها از یک کنترلکنندهٔ مرکزی اعمال میگردد.