پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، پلی تکنیک تهران در سال ۱۳۵۸ به دانشگاه تبدیل شد و به افتخار رادمرد تاریخ معاصر ایران “امیرکبیر” و تداوم مسیر “دارالفنون”، که به گسترش و توسعه پایه‌های علم نوین و صنعت در کشور اهتمام داشت، به نام دانشگاه صنعتی امیرکبیر نامگذاری شد. این دانشگاه به منظور توسعه و گسترش در زمینه‌های فنی و مهندسی و همسویی با هدف‌های علمی و فرهنگی انقلاب تجدید سازمان یافت و در این راستا تحولات چشمگیری در آن صورت گرفت، اهم این تحولات به این شرح است:
دانشکده تربیت فنی و علوم، به علت مطابقت هدف‌های آن با مراکز تربیت معلم از دانشگاه صنعتی امیرکبیر جدا و در مجموعه دانشگاهی تربیت معلم قرار گرفت.
مدرسه عالی ساختمان، از دانشگاه صنعتی امیرکبیر جدا و به مجموعه‌ای تحت عنوان دانشگاه خواجه نصیر طوسی اضافه شد.
ایجاد دانشکده‌ها و دوره‌های جدید به خصوص دوره‌های تحصیلات تکمیلی، که منجر به تأسیس ۶ دانشکده جدید درطول سال‌های ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۴ شد.
ارائه خدمات مشاوره در خصوص خرید تجهیزات جدید در صورت نیاز.
